خواهرش به تهران آمد و در مدرسه ای که درس می خواند، توجه آموزگار موسیقی" ظهیرالدینی" را به سوی خود جلب کرد که صدای او را پر رنگ و شایسته پرورش تشخیص داده بود
ظهیرالدینی او را به دفتر روح الله خالقی در انجمن موسیقی ملی برد و خالقی او را به دست عبدالعلی وزیری خواننده معروف آن زمان سپرد که فوت و فن آوازخوانی را به او بیاموزد
دوسه سالی بعد پس از آموختن آنچه باید، دلکش در سال 1322 فعالیت آوازخوانی خود را آغاز کرد و در سال 1324 به عنوان آوازخوان به استخدام رادیو ایران در آمد که تازه پنج سالی از بنیادش گذشته بود
در آن سالها، موسیقی سنتی که بر اثر تکرار و تقلید، جاذبه خود را از دست داده بود، نیاز بسیار به نوآوری داشت. اندیشه و احساس نو، آهنگ نو و صدای تازه می طلبید تا از رکود پیش آمده به در آید. نیاز به صدای گرم و رسای زنانه به ویژه برجسته می نمود. قمر الملوک وزیری رفته رفته از توان خواندن افتاده بود و ملوک ضرابی نیز دیگر جاذبه پیشینش را نداشت
از سوی دیگر آهنگسازان نسل جوانتر که قصد نو آوری در موسیقی سنتی داشتند، به صداهای تازه ای نیاز داشتند که با نو آوری های آنها سر سازگاری داشته باشد. دلکش یکی از بهترین این صداها بود که از بخت خوش به همکاری دائمی با مهدی خالدی، آهنگساز نو آور و از شاگردان ابوالحسن صبا پرداخت
¤ نویسنده: صالح روستایی